Siyah taşlarla oynayan oyuncu, terfi karesine elindeki kale taşını bırakmadan o karede tutuyor. Belli ki kale taşını koymak/koymamak arasında ikilem yaşıyor. Hamleyi de yapamadan o sırada bayrağı düşüyor.

Siyah taşlarla oynayan oyuncu, hakeme yaptığı başvuruda, rakibinin terfi etmek amaçlı olarak vezir taşı istediğini, ancak bu taşla terfi etmeyerek başka bir hamle yaptığını dile getirir.

Son yataya oynayacak piyona dokunmayarak masaya bırakılan vezir taşını kullanmaz. Başka bir hamle yaparak oyuna devam eder.

Temmuz 2017 de yürürlük kazanacak yeni FIDE Satranç Kuralları Türkçeye çevrildi. IA Erdem UÇARKUŞ’u derin bir çalışmayla satranç ailemizin yararına sunduğu Türkçe metin salt değişiklikleri değil tüm kuralları kapsıyor.

‘Ters duran kale’ye ilişkin olarak düzenlenen örnek olayların üçüncüsüne yer verildi. Bu kez hakem yine kalenin ters çevrilerek terfi taşı gibi kullanıldığı günlere giderek karar verdi.

‘At ters durabilir mi?’ başlıklı örnek olay incelemesi sonrası pek çok mesaj geldi. Bu mesajların çoğunda, ters duran kalenin doğrultularak oyuna devam edilme koşullarının uygulamasında, daha açıklayıcı olunması isteniyordu.

Siyah taşlarla oynayan oyuncu, d1V+ hamlesini tamamladığını ancak vezir taşını masasında bulamadığını, taşın elinde olmamasından dolayı kaleyi ters çevirerek rakibine bunun vezir olduğunu işaret ettiğini söyler. Hakem, oyuncuya geçersiz hamle yapığı için gerekli cezayı uygular. Oyuna … d1K+ hamlesiyle devam edilir.

Bu sırada siyah renkli taşlarla oynayan oyuncunun cep telefonu çalıyor. Oyuncu telefonu kapatmanın telaşını yaşıyor ama oldu bir kez. Hakem masaya geliyor, oyuncu utancından başını kaldıramıyor. Ama o ne? Hakem “ kapatın telefonunuzu. Henüz oyun başlamadı” diyor. Sonrasında beyaz renkli taşlarla oynayan oyuncu da masaya geliyor ve oyun sürüyor.

Oyuncu, rakibinin yapmayı niyetlendiği hamlesiyle görünürde üç konum oluşturduğunu ancak bu hamlesinin geçersiz hamle olduğundan beraberliğe itiraz ediyor.

Satrancı sadece bir oyun olarak görenler yanılırlar tabi ki. Ustalar ne güzel anlatmış. Satrancı yaşamımızla özdeşleştirenler boşa dememişler. Fischer “… satranç hayattır…” derken Byron “… hayat satranç için fazla kısadır…” sözleriyle satrancın düşünsel yanını yaşamımıza sığdıramayacağımızı ilan emmemiş midir? Karpov “… satranç her şeydir. Sanat, bilim, spor…” dediğinde hayatın ta kendisini tanımlamamış mıdır? Bu kıymeti anlayamayan, yaşam değerine oturtamayanların satranca yaptıkları zarar ve itibar sarsıcı tutumları karşısında eli kolu bağlı durulmaması gerektiğini anlatmaya çalışıyorum.